Праблема гвалту над дзецьмі варта досыць востра ва ўсім свеце — і ў той жа час застаецца ў цені, таму што нешматлікія гатовыя гаварыць пра яе публічна і адкрыта.

Прынята лічыць, што самае бяспечнае месца для дзіцяці — гэта яго дом, сям’я. Здавалася б, менавіта тут побач з дзіцем знаходзяцца людзі, якія закліканы любіць і абараняць яго, клапаціцца пра яго. Аднак у апошні час усё часцей даводзіцца чуць пра выпадкі жорсткага абыходжання з дзецьмі бацькоў і іншых членаў сям’і. Праблема гвалту над дзецьмі варта досыць востра ва ўсім свеце — і ў той жа час застаецца ў цені, таму што нешматлікія гатовыя гаварыць пра яе публічна і адкрыта.

Шматлікія факты таго, што дзеці сталі ахвярамі ці апынуліся перад пагрозай смерці ад рук бацькоў, становяцца ў апошні час звычайнымі і не могуць не ўсяляць трывогу.

Якое існуе меркаванне, што падобны спосаб выхавання мае месца толькі ў сацыяльна непаспяховых сем’ях, сёння прызнана міфам. Гвалт нярэдка сустракаецца і ў сем’ях, дзе знешне ўсё добра. Аднак няшчасным сем’ям спецыялісты надаюць больш увагі, і факты жорсткага абыходжання з дзецьмі ў іх становяцца вядомыя значна часцей.

Жорсткае абыходжанне не зводзіцца толькі да збіцця. Не менш траўміруюць могуць быць насмешкі, абразы, якія прыніжаюць параўнання, неабгрунтаваная крытыка. Акрамя таго, гэта можа быць адкіданьне, халоднасць, пакіданне без псіхалагічнай і маральнай падтрымкі.

Эмацыйная безуважнасць бацькоў — гэта і нежаданне або няздольнасць ўсталяваць з дзіцем трывалую прыхільнасць і аказваць яму псіхалагічную падтрымку, гэта і канфлікты бацькоў у прысутнасці дзіцяці, і дазвол дзіцяці ўжываць алкаголь ці наркотыкі.

Дзеянні з бацькоў, пакінуўшага дзіцяці без эмацыйнага зносін і клопату, выяўляюцца ў абыякавым стаўленні да патрэб дзіцяці і адмова ў іх задавальненні, адсутнасць адабрэння дзеянням дзіцяці, ігнараванне дзіцяці, то ёсць няўвагу да яго, непавагу яго як асобы, адсутнасць і нежаданне эмацыйнай блізкасці з дзіцем (з бацькоў не гладзіць дзіця па галаве і ня бярэ яго на рукі).

Што ўяўляюць сабой бацькі, якія жорстка абыходзяцца са сваімі дзецьмі? Звычайна яны знаходзяцца ў стрэсавых умовах або перажываюць крушэнне жыццёвых планаў.

Найбольш агульныя праблемы, характэрныя для такіх бацькоў, — гэта дэпрэсія, адзінота, шлюбныя канфлікты, беспрацоўе, злоўжыванне псіхаактыўных рэчываў, развод, гвалт у сям’і, моцнае п’янства, а таксама неспакой, звязанае з працай.

Нішто не апраўдвае жорсткае абыходжанне бацькоў у адносінах да сваіх дзяцей. Дзіцяці і бацькі маюць роўныя правы, у тым ліку і права быць свабоднымі ад страху і гвалту.
[huzzaz id=»answer» vpp=»12″ bg=»*f2c25a» color=»*0d0101″ button=»*27610d» highlight=»*0e3b05″]